فشار مزمن بر عصب اولنار بر خلاف فشار به عصب مدین CTS بیماری شایعی نیست اما به شدت برای دست ناتوان کننده است .
عصب اولنار به نیمی انگشت چهارم و انگشت پنجم حس میدهد و به جز عضلات کف دست سمت شست ( تنار ) به تمام عضلات بین استخوانی و عضلات برجستگی سمت انگست پنجم ( هیپوتنار ) و تمام عضلات لومبریکال که هماهنگ کننده تاندونهای فلکسور و اکستانسور هستند عصب می دهد . مجموع کل این چهار گروه عضله دست 20 تا می باشد که تمام حرکات دقیق دست و در واقع تمام عملکرد دست را باعث می شوند .
علائم فشار بر عصب اولنار :
با فشار بر عصب اولنار و کاهش هدایت ؛ بی حسی در انگشت پنجم و سپس اختلال در حرکات ظریف دست ایجاد شده و لاغری و تورفتگی در بین متاکارپ ها و بخصوص در بین شست و انگشت دوم در پشت دست ایجاد میشود .
اگر به قدری بیماری شدید و طول کشیده باشد که عصب اولنار از کار بیافتد ؛ دفورمیتی Claw hand ایجاد میشود یعنی اکستنشن غیر عادی مفاصل بین متاکارپ ها و انگشتان دست ایجاد و مفاصل انگشتی بخصوص مفصل بین انگشتی پروگزیمال PIP در خم شدگی قرار می‌گیرند که با فیکس شدن این دفورمیتی ها عملا دست از کار می‌افتد.
علت فشار بر عصب اولنار :
فشار بر عصب اولنار ممکن است در مچ دست و در تونل گایان ایجاد شود ( سندروم گایان کانال ) اما نادر است .
وضعیت شایع تر فشار بر عصب در ناحیه آرنج است ؛ در پشت سمت داخلی ( به سمت بدن ) انتهای استخوان بازو شیاری وجود دارد که عصب اولنار از آنجا میگذرد و توسط باندهایی در محل نگه داری میشود ؛ التهاب در ناحیه باعث فشار به عصب میشود .
فسار بخ عصب در در آرنج درد تیر کشنده در سمت اولنار ساعد ایجاد می کند و گزگز انگشت پنجم و به تدریج ضعف دست و تغییراتی که گفته شد شروع میشود .
تشخیص فشار بر عصب اولنار :
تشخیص قطعی با نوار عصب و عضله است که کاهش سرعت هدایت عصبی در آرنج و کاهش دریافت عصبی در عضلات مربوطه را نشان میدهد.
درمان فشار بر عصب اولنار :
در موارد خفیف با محدود کردن حرکات مضر و تجویز داروهای ضدالتهاب و فیزیوتراپی بهبود حاصل شود البته اغلب درمان غیر جراحی نتیجه خوبی ندارد .
در موارد شدید درمان با جراحی لازم میشود بخصوص در موارد فشار در آرنج . عصب با جراحی آزاد شده و به سمت مسیری در جلوی استخوان جابجا میشود تا برای همیشه از فشار مصون باشد .