کپسول مفصلی همانند لایه ای از بافت سفت فیبروزی دور تادور مفصل را فراگرفته و در یک دید ساده فضای داخلی مفصل را از خارج جدا میکند ؛ این لایه فیبروزی دورادور مفصل به استخوانهای دو طرف مفصل میچسبد و در سمت داخل خود فضای مفصلی را ایجاد میکند.
فضای محدود شده داخل مفصل برای حفظ مایع مفصلی که کاهش دهنده اصطکاک بین سطوح غضروف مفصل می‌باشد ؛ ضروری است . بافت محافظ مفصل یعنی سینوویوم که ضمن حفاظت بیولوژیکی از مفصل ؛ مایع مفصلی ( که مایع سینوویال نیز نامیده میشود ) را ترشح میکند ؛ به سطح داخلی کپسول چسبیده است . گاها بویژه در مفاصل مچ دست و مچ پا و زانو ؛ منفذی در کپسول ( در زانو با اضافه پارگی منیسک ) باعث نشت تدریجی مایع مفصل به خارج و ایجاد کیست سینوویال ( گانگلیون ) میشود .
از طرفی اتصال کپسول به استخوانهای دو طرف مفصل و استحکام بافت فیبروز باعث میشود کپسول از عوامل پایدار کننده مفصل باشد ؛ در مفصلی مثل مفصل هیپ که پایداری مفصل اساسا توسط شکل استخوانی حفظ میشود ؛ جزء کوچکی از پایداری نیز توسط کپسول تامین میشود ؛ اما در بسیاری از مفاصل بخشی از کپسول تبدیل به باندهای بسیار محکمی به نام رباط یا Ligament میشود ؛ و در اغلب مفاصل رباط‌ها یا لیگامان ها هستند که پایدار کننده اصلی مفصل می باشند .
شکل 1 : عناصر مختلف تشکیل دهنده مفصل . کپسول مفصل بافتی شبیه پارچه خیلی سفت است که در دو طرف به استخوان‌ها متصل و فضای داخلی مفصل شامل بافت غضروفی ، بافت سینوویال و مایع مفصلی را از محیط خارج جدا میکند .
شکل 2 : کپسول مفصلی آرنج ( راست ) ؛ شانه ( وسط) ؛ هیپ ( چپ )