همانند بالغین در اطفال هم شایع‌ترین شکستگی است . استخوان‌ها در اطفال بخصوص به علت در حال رشد بودنشان خواص متفاوتی دارند . بعضی از این خواص مثل زود جوش خوردگی و امکان اصلاح درجاتی ار بدجوش خوردگی به نفع ماست اما احتمال آسیب صفحه رشد که خوشبختانه در دیستال رادیوس نادر است ، ممکن است عواقب پیش‌بینی نشده‌ای را رقم بزند.
چهار ویژگی مهم شکستگی در اطفال وجود دارد :
1- اول اینکه ترمیم سریع تر است و هر چه سن کمتر ؛ سریعتر ؛ مثلا در کودک 6 ساله برای شکستگی بدون حابجایی سه هفته بی حرکتی کافی است .
2- دوم : خاصیت اصلاح دفورمیتی ( Remodeling ) ؛ به علت در حال رشد بودن ؛ استخوان این خاصیت را دارد که در تغییر از کوچکتر به بزرگتر ؛ برخی از بد شکلی ( دفورمیتی ) ها تحت تاثیر فشارهای بیومکانیکی جبران شوند ؛ و هر چه سن کمتر باشد خاصیت ریمودلینگ بیشتر است . پس ممکن است در اطفال درجاتی از جابجایی را قبول کرد و امید داشت که وضعیت کاملا نرمال به دست آید .
3- سوم : پریوست ( پرده روی استخوان ) ضخیم تر که باعث پایدار شدن شکستگی میشود و در سنین زیر 13 سال اغلب شکستگی های اندام فوقانی را می توان پایدار تصور نمود .
4- چهارم : وجود صفحه رشد در انتهای استخوان ها : در انتهای استخوان های بلند در نزدیک مفاصل صفحات غضروفی وجود دارد که با تکثیر سلولی و تبدیل سلول ها به استخوان باعث رشد طولی استخوان میشود . ( رشد عرضی توسط سلول های استخوانساز پرده دور استخوان در اطفال ایجاد می شود ) .
وجود صفحه رشد باعث ایجاد ملاحظات خاصی در مورد شکستگی ها میشود .
1- با توجه به غضروفی بودن صفحه رشد ؛ در مناطقی بخصوص دیستال رادیوس در مچ دست شکستگی ممکن است با ترومای کمتری رخ دهد .
2- در مورد شکستگی بدون جابجایی صفحه رشد علیرغم درد قابل توجه و تورم ؛ ممکن است در گرافی ساده هیچ یافته‌ای دیده نشود که به همین دلیل در این موارد بی حرکتی لازم است .
3- ممکن است آسیب دائم صفخه رشد و اختلال رشد استخوان ایجاد شود که مشخصا عارضه ای جدی و مستلزم اصلاحات جراحی بعدی است .
ممکن است آسیب در اثر فشار شدید وارده در هنگام شکستگی رخ دهد ؛ و البته به ندرت رخ می دهد بخصوص در مورد شکستگی دیستال رادیوس اما باید احتمال آن را در نظر داشت ؛ و در ضمن در صورت نیاز به جااندازی باید با حداقل فشار و حتما در سه روز اول آن را انجام داد .
صفحه رشد به صورت یک صفحه است ؛ اگر شکستگی جوری مایل یا عمود بر آن بگذرد و جابجا شود و امتداد صفحه رشد به هم بخورد ؛ اختلال رشد ایجاد میشود و در بعضی از موارد اینگونه شکستگی ها جراحی جهت جااندازی دقیق و حفظ آن با فیکساسیون لازم می شود و حتی در شکستگی های خاصی در مفاصل ؛ در صورت بدون جابجایی بودن هم به دلیل احتمال جابجایی جراحی لازم میشود .
4- به صورت معمول احتمال remodeling و اصلاح دفورمیتی در این شکستگی ها بیشتر است و هرچه سن کودک کمتر باشد این احتمال بیشتر است ؛ البته به شرط اینکه موارد آسیب گفته شده در بند سوم رخ ندهد .
مجددا بر می گردیم به شکستگی دیستال رادیوس در اطفال ( زیر 13 سال ) ؛ با توجه به خواص استخوان ها و صفحه رشد در اطفال ؛
در مورد شکستگی های دیستال رادیوس بدون جابجایی درمان همیشه بی حرکتی با گچ است.
در موارد جابجا شده نیز درمان عموما با جااندازی و بی حرکتی است ؛ ندرتا ممکن است در سنین نزدیک به 13 سال و یا عدم موفقیت جااندازی بسته در رساندن جابجایی به حد قابل قبول ؛ نیاز به جراحی و فیکساسیون وجود داشته باشد .
